Afscheidsfotografie, rouwfotografie en uitvaartfotografie

Het is in onze omgeving nog niet erg bekend, maar er zijn meerdere redenen om te kiezen voor afscheidsfotografie.

Men maakt foto’s bij de geboorte en de eerste schooldag, diploma-uitreiking en huwelijk etc., maar bij of net na het overlijden rust er nog enigszins een taboe op. Men schroomt nog om een fotograaf te vragen tijdens deze gebeurtenis.

Er zijn echter redenen te over om er wel voor te kiezen.

Als er bijvoorbeeld een te vroeg geboren of jong overleden kindje is binnen een gezin. Zijn broertje of zusje hoeft zich niet af te vragen hoe hij/zij eruit zag of hoe het gegaan was. “Ons kindje blijft een plekje innemen in ons gezin!”

Of als iemand (te ver weg wonend of lichamelijk) verhinderd is bij de begrafenis en/of ook de kerkdienst aanwezig te zijn, dan is een klein fotoalbum een mooie herinnering voor hen die het later willen zien.

Bij een begrafenis is het niet gebruikelijk dat je foto’s maakt van de overledene. Die zijn er naar alle waarschijnlijkheid in dit digitale tijdperk al genoeg, maar juist de mooie sfeerfoto’s. Kleine details en tastbaar bewijs dat deze persoon er was en hoe deze bijzondere dag verliep kan helpen achteraf bij de rouwverwerking van het verlies van uw dierbare. De dag zelf gaat met veel verdriet voorbij. Pas later zie je dan door de foto’s wie er allemaal waren om u steun te bieden.

Je kunt via het fotoalbum of de foto’s op de DVD later ook erover praten met hen die bij u langs komen om steun te bieden.

Het is jammer dat u later bedenkt; “Had ik maar…”

Ik heb een groepsfoto gemaakt van de familie van onze schoondochter. Totaal 65 personen waren er die middag. Mij werd gevraagd om die foto te maken. Ik koos zelf de plek bij een mooie boom in herfstkleuren uit. Later zei haar vader: “Hadden wij maar meer foto’s laten maken. In de kerk was het zo prachtig.” Zelf zag ik ook de mooie foto (in mijn gedachten) toen ik de hele familie aan zag komen lopen op de begraafplaats, met de acht jonge mannen (kleinzonen en zonen van de overledene) die de kist gezamenlijk droegen! Het was echter niet gevraagd, dus ook geen foto’s (uit respect).

Bijna alle kinderen van deze “oma” hebben nu die ene groepsfoto van hun hele familie ergens vergroot in huis hangen en zijn er bijzonder blij mee.

Daar doe je het voor als fotografe.

Een indruk van de foto’s die ik op verzoek van de familie gemaakt heb, vindt u hier.

Wilt u meer weten, neem dan contact op met mij via het contactformulier.